Alanya Hüseyin Girenes Fen Lisesi öğrencisi Elif Hazal Özsoy 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı Kompozisyon yarışmasında Alanya birincisi oldu.

Alanya Hüseyin Girenes Fen Lisesi öğrencisi (Anamurlu) Elif Hazal Özsoy Alanya Milli Eğitim Müdürlüğünün düzenlediği 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı Kompozisyon yarışmasında Alanya birincisi oldu.

Anamur’un gururu Elif Hazal Özsoy’un birinci olduğu kompozisyon;

“GÖZ BEBEĞİMİZ

Bir bebeğin dünyaya gelişiyle birlikte anne ve babasının yaşadığı mutluluğa paha biçilemez. Sayısız özveri, uykusuz geceler, harcanan tarifsiz birçok emekle büyür bebek. Yavaş yavaş gelişir ve her ebeveynin kaçırmak istemediği bir an yaşanır. Bebek yürümeye başlar. Artık özgürce hareket eder. Araştırır, öğrenir, amacına ulaşmak için çaba sarf eder. Düşer, canı yanar, ağlar defalarca ama yılmaz, pes etmez. Her defasında ayağa kalkar. Sıra çocukluk evresindedir. Artık daha sosyal, daha hareketli, daha meraklıdır. Öğrenmeye, gelişime, ilerlemeye açtır.

Bu bebeğin adı bizim ülkemizde cumhuriyet, anne babası ise Türk halkıdır. Kendisi için sayısız fedakârlıkta bulunan Türk halkının gücü arkasında olmadan yaşayamaz cumhuriyet. Devletinin ilerleyebilmesi, gelişmesi için onun sağlam adımları olur. Türk kadınının iş hayatında yer almasının, bir bilim insanı olarak laboratuvarında rahatça çalışabilmesinin, biz gençlerin istediği eğitimi alabilmesinin, herkesin özgürce yaşamasının teminatı olur.

Çok güçlüdür, kökleri sağlamdır cumhuriyetin. Gücünü Mustafa Kemal Atatürk’ten, şehitlerimizden, elindeki son yemeği, son battaniyesini gözünü bile kırpmadan askerine veren Anadolu insanından alır. Bir çocuk okul sıralarında cumhuriyeti şu sözlerle mırıldanır:

“Cumhuriyet özgürlük demek,

Özgürce yaşamak,

Uygarlığa, çağdaşlığa Durmadan, yılmadan koşmak demek.”

Vatan demek cumhuriyet demektir artık. Tarihi, doğası, konumu, kültürü ve sayısız değeri ile tüm dünya ülkelerinin gözünün olduğu bu cennet vatanı nasıl koruyorsak cumhuriyeti de öyle korumamız ve kollamamız gerekir. I. Dünya Savaşı’nı, Çanakkale Savaşı’nı, Atatürk’ün Anadolu’da verdiği mücadeleyi, cumhuriyete kavuşmak için ne zor yollardan geçtiğimizi asla unutmamamız ve unutturmamamız gerekir. Türk gençleri olarak tarihimize sahip çıkmamız, okumamız, araştırmamız, kulaktan dolma bilgilere, cehalete savaş açmamız gerekir.

Cumhuriyet ülkemize, hanemize en zor anımızda bir güneş gibi doğar. Zor zamanlarımızda ateşiyle içimizi ısıtır, bize güç verir, umudumuz olur. Biz gençler için damarlarımızdaki kanın verdiği cesaretle atamızın bize verdiği en büyük emanet olur. Birden “Cumhuriyeti biz böyle kazandık!” yazısının olduğu eski bir fotoğraf gelir gözlerimin önüne.

1933 yılında, kısıtlı imkânlara rağmen cumhuriyeti coşkuyla kutlayan Uşak ilinden köylülerin yer aldığı bir fotoğraf. En önde koca yürekli iki kadın, yanlarında sancak tutan başka bir kadın. Arkalarındaki siyah takımlı beyefendi, zamanın belediye başkanı Kâmil Kabalak. Ellerinde şeker pancarı olan kadınlar, geçit töreni için kendi sıralarını bekliyor. Nereden tahmin edebilirler ki bu fotoğrafın günümüzde her kutlamada kullanılan bir cumhuriyet simgesi olacağını. Günümüzde pek çok olanağa sahip olan ama çabuk pes eden biz gençlere derin mesajlar vereceğini…

Sonra zihnimde Canan Dağdeviren’in fotoğrafı belirir. Harvard Üniversitesi’nde fizik profesörü olan, başarılarıyla her daim göğsümüzü kabartan Dağdeviren, cumhuriyet sayesinde cesaretini, inancını hiç yitirmediğini söyler. Cumhuriyet sayesinde karamsarlığa hiçbir zaman kapılmadığını belirtir. Sonra ciddi gülümsemesiyle Aziz Sancar’ın fotoğrafı gelir aklıma. Aziz Sancar kazandığı Nobel ödülünü Anıtkabir’e gelerek Atatürk’e armağan eder. Çünkü kazandığı başarılarda Türkiye Cumhuriyeti’nin payı büyüktür.

İşte böyle birleştirici, bütünleştirici, güçlendirici ve evrensel bir güçtür cumhuriyet. Ne zaman umutsuzluğa kapılsam, kendimi güçsüz hissetsem aklıma cumhuriyeti kurmak ve korumak için kanlarının son damlasına kadar mücadele eden atalarım gelir. Başöğretmenimin mavi gözleri rehberim olur. Yolumu, rotamı belirlerken ilelebet payidar kalacak olan cumhuriyet olur pusulam. Birinci vazifem hep aklımda, geleceğe umutla bakarım o zaman.”